Forum Parafialne

Chaos · Wiek: 50 Dołączyła: 11 Kwi 2008 Posty: 102 Skąd: K-K

Czy BĂłg powoÂłujÂąc czÂłowieka do Âżycia daje mu rĂłwnieÂż konkretne powoÂłanie w Âżyciu? MĂłwi:Ty bĂŞdziesz lekarzem,ty kapÂłanem a z ciebie bĂŞdzie dobry kucharz...?

figlarka · Wysłany: 2010-04-26, 19:50

BĂłg kaÂżdego czÂłowieka stawia na pewnej drodze.Droga ta niejednokrotnie jest trudna,zawiÂła i na pierwszy rzut oka nierealna do przejÂścia,ale z Bogiem wszystko jest moÂżliwe.Jezus przeszedÂłprzez te same drogi co my.TeÂż pÂłakaÂł,strciÂł przyjaciela,zostaÂł zdradzony,zniewaÂżony,czuÂł siĂŞ opuszczony...BĂłg kaÂżdego czÂłowieka powoÂłuje do czegoÂś w czym bĂŞdzie mĂłgÂł siĂŞ speÂłniĂŚ,ale tylko od nas zaleÂży czy wybierzemy tÂą drogĂŞ,ktĂłrÂą prowadzi nas BĂłg.Bardzo czĂŞsto On zmienia nasze plany,zmienia wszystko.My czĂŞsto ukÂładamy sobie scenariusz naszego Âżycia.Zrobie to i to,potem to i to,potem to i to,a potem bĂŞdĂŞ szczĂŞsliwy.A tu nagle wszystko sie sypie,po pierwsze nie wyszÂło wiĂŞc dalsze tym bardziej.Obwiniamy Boga,Âże to jego wina,Âże gdyby nie On to bylibyÂśmy szczĂŞÂśliwi i zapominamy tak czĂŞsto o jednym,Âże BĂłg tak na prawde pragnie naszego szczĂŞÂścia i to,Âże czasem robi inaczej niÂż byÂśmy chcieli to nie znaczy,Âże nas nie kocha.Bardzo czĂŞsto dopiero po latach rozumiemy dlaczego pewne wydarzenia miaÂły miejscy.Gdy zaufamy Bogu i wsuchamy siĂŞ w Jego sÂłowa i przede wszystkim nie bĂŞdziemy siĂŞ bali podjÂąĂŚ wyzwania,ktĂłre nam przygotowaÂł wypeÂłnimy nasze Âżyciowe powoÂłanie.do ktĂłrego BĂłg powoÂłuje kaÂżde czÂłowieka bez wyjÂątku

Chaos · Wiek: 50 Dołączyła: 11 Kwi 2008 Posty: 102 Skąd: K-K

A jeÂżeli w tym naszym powoÂłaniu nie czujemy siĂŞ "speÂłnieni" co jest lepsze? zostawiĂŚ to i szukaĂŚ innego rozwiÂązania czy teÂż siedzieĂŚ w tym i "trwoniĂŚ" siÂły?
Czy nasze talenty sÂą naszym powoÂłaniem czy teÂż sÂą tylko pomocne aby to powoÂłanie wypeÂłniĂŚ?

Stefan · Wysłany: 2010-04-28, 11:04

Ani bowiem talent bez wiedzy, ani wiedza bez talentu nie mogÂą stworzyĂŚ doskonaÂłego mistrza. (Witruwiusz)
PamiĂŞtacie EwangeliĂŞ Âśw. Mateusza o talentach?
„…Temu daÂł piĂŞĂŚ talentĂłw, temu dwa, temu jeden: kaÂżdemu wedÂług jego moÂżliwoÂści. (…) KaÂżdemu bowiem, kto ma, bĂŞdzie dodane, tak Âże nadmiar mieĂŚ bĂŞdzie. Temu zaÂś, kto nie ma, zabiorÂą nawet to, co ma. A sÂługĂŞ nieuÂżytecznego wyrzuĂŚcie na zewnÂątrz w ciemnoÂści; tam bĂŞdzie pÂłacz i zgrzytanie zĂŞbĂłw”.

Pan to oczywiÂście BĂłg, natomiast sÂłudzy to my obdarzeni rĂłÂżnymi moÂżliwoÂściami, talentami, darami od Boga, ktĂłrych nie sposĂłb jednoznacznie okreÂśliĂŚ. CzÂłowiek otrzymuje na drogĂŞ Âżycia duÂży kapitaÂł.
Bez niego nic nie zdziaÂłam. Jak go wykorzystam, jak pomnoÂżĂŞ, zaleÂży wyÂłÂącznie ode mnie. Ode mnie zaleÂży jakÂą wybiorĂŞ drogĂŞ, jaki okreÂślĂŞ cel w Âżyciu. Sam wybieram, co chcĂŞ robiĂŚ, czemu siĂŞ poÂświĂŞciĂŚ. Mam dane talenty, muszĂŞ wybraĂŚ te, ktĂłre potrafiĂŞ podwoiĂŚ, potroiĂŚ, zarobiĂŚ sobie nimi na wiecznÂą i nieopisanÂą miÂłoÂśĂŚ, abym mĂłgÂł wejÂśĂŚ do radoÂści nieba.
Przydzielony kapitaÂł jest za kaÂżdym razem bardzo duÂży, ale nie taki sam. ZaleÂży od moÂżliwoÂści czÂłowieka: jeden moÂże udÂźwignÂąĂŚ wiĂŞcej darĂłw, drugi mniej. Nawet ten obdarowany jednym talentem otrzymaÂł bardzo duÂżo, tyle, ile mĂłgÂł wykorzystaĂŚ.
Dla zobrazowania tego podam takie przykÂłady :
Od maÂłego chÂłopca lubiÂł gotowaĂŚ i piec rĂłÂżne frykasy. ByÂło to jego hobby, z ktĂłrego uczyniÂł swĂłj zawĂłd. UkoĂączyÂł szkoÂłĂŞ gastronomicznÂą, doksztaÂłcaÂł siĂŞ u najlepszych mistrzĂłw kulinarnych i mimo, Âże nieraz czuÂł siĂŞ potwornie zmĂŞczony, do koĂąca Âżycia oddawaÂł siĂŞ swojej pasji. PomnaÂżaÂł swojÂą wiedzĂŞ i umiejĂŞtnoÂści, tworzÂąc nowe potrawy i nowe przepisy, o ktĂłrych pisano w prasie i dziĂŞki ktĂłrym powstaÂły ksiÂąÂżki kucharskie. MiaÂł takÂże czas na przekazanie posiadanej wiedzy i umiejĂŞtnoÂści swoim uczniom.
Gdy juÂż umiaÂł siedzieĂŚ, braÂł do rĂŞki ÂłyÂżkĂŞ i pokrywkĂŞ i spokojnie uderzaÂł, starajÂąc siĂŞ tworzyĂŚ jakiÂś okreÂślony rytm. Gdy byÂł wiĂŞkszy poszedÂł do szkoÂły muzycznej, do klasy perkusji. Po ukoĂączeniu muzycznej szkoÂły Âśredniej podjÂąÂł pracĂŞ w orkiestrze teatralnej i graÂł w niej na perkusji do emerytury.
JuÂż w szkole podstawowej jej rysunki wzbudzaÂły zachwyt oglÂądajÂących, a jej pewna rĂŞka przy kreÂśleniu szkicĂłw wzbudzaÂła zazdroÂśĂŚ rĂłwieÂśnikĂłw. Ale im starsza, tym bardziej leniwa, coraz rzadziej siĂŞgaÂła po oÂłĂłwki i farby, aÂż w koĂącu wszystkie materiaÂły malarskie trafiÂły do Âśmietnika. WolaÂła „dziwne” towarzystwo, siĂŞgnĂŞÂła po alkohol i narkotyki. UmarÂła w hospicjum, w samotnoÂści, opuszczona przez wszystkich, nawet nie zdÂąÂżyÂła pojednaĂŚ siĂŞ z Bogiem.
Dwaj sÂłudzy rozwinĂŞli swe talenty, wzbogacili siĂŞ duchowo, wewnĂŞtrznie, czegoÂś siĂŞ nauczyli. Trzeci nie uczyniÂł nic, by wykorzystaĂŚ swe pozytywne cechy.
Pan powiedziaÂł na koniec znamienne sÂłowa: „KaÂżdemu bowiem, kto ma, bĂŞdzie dodane, tak, Âże nadmiar mieĂŚ bĂŞdzie. Temu zaÂś, kto nie ma, zabiorÂą nawet to, co ma”. W ten sposĂłb BĂłg chce nauczyĂŚ ludzi, Âże niewykorzystywanie, nierozwijanie swych moÂżliwoÂści, zalet, talentĂłw jest zÂłem i bĂŞdzie karane jak kaÂżdy inny grzech.
Pan BĂłg stworzyÂł nas na swoje podobieĂąstwo, tak wiĂŞc w istotĂŞ naszego czÂłowieczeĂąstwa jest wpisany ciÂągÂły wszechstronny rozwĂłj i dÂąÂżenie do doskonaÂłoÂści. Wzbogacanie siebie i obdarowywanie innych swymi moÂżliwoÂściami oznacza bycie w peÂłni czÂłowiekiem.
PowrĂłt pana to symbol niespodziewanego nadejÂścia Chrystusa i SÂądu BoÂżego.

figlarka · Wysłany: 2010-04-29, 18:05

CzÂłowiek podejmuje w swoim Âżyciu rĂłÂżne decyzje dotyczÂące jego egzystencji na tym Âświecie.Jednak pamiĂŞtaĂŚ trzeba,Âże te decyzje majÂą ogromny wpÂływ na nasze Âżycie nie tylko tu na ziemi,ale rĂłwnieÂż po Âśmierci.CzÂłowiek gdy Âźle wybierze bĂŞdzie czuÂł siĂŞ nieszczĂŞÂśliwy i niespeÂłniony.Czasem do tego dlaczego tak jest potrzebuje caÂłego Âżycia i dopiero pod jego koniec zdaje sobie sprawĂŞ dlaczego,zmienia to i staje siĂŞ szczĂŞÂśliwym choĂŚ przez chwilĂŞ.Jadnak czÂłowiek jest czasem zmĂŞczony ogromem tego co go spotyka,do tego dochodzÂą rĂłwnieÂż problemy i Âżyciowe przeciwnoÂści i w akcje wchodzi szatan.On czĂŞsto chce aby czÂłowiek pomyÂślaÂł,Âże to co robi to jest zÂłe,Âże to nie jego powoÂłanie i chce aby tym samym czÂłowiek znajdowaÂł pozorne szczĂŞÂście,ktĂłre bĂŞdzie trwaÂło przez chwilĂŞ i by czÂłowiek wybieraÂł Âłatwe rozwiÂązania co sprawia,Âże Âżycie stanie siĂŞ mdÂłe.Po pewnym czasie wtedy teÂż bĂŞdziemy nieszczĂŞÂśliwi,a szatan bĂŞdzie cieszyÂł siĂŞ ze swojego zwyciĂŞstwa.Najlepiej modliĂŚ siĂŞ o to by dobrze rozeznaĂŚ swoje powoÂłanie Âżyciowe,a wtedy gdy z BoÂżÂą pomocÂą bĂŞdzie iÂśĂŚ bĂŞdziemy szczĂŞÂśliwi,bo BĂłg pragnie jednego-naszego szczĂŞÂścia,mimo Âże czasem zmienia nasze plany,jednak zawsze doprowadza do naszej radoÂści,ale pod jednym warunkiem kiedy my bĂŞdziemy chcieli iÂśĂŚ z nim i kierowaĂŚ siĂŞ wskazĂłwkami jakie nam daje.