Strona g³ówna Parafii ¶w. Zygmunta i ¶w. Jadwigi ¦l. w Kêdzierzynie-Ko¼lu Forum Parafialne
Forum Parafii pw. ¶w. Zygmunta i ¶w. Jadwigi w Kêdzierzynie-Ko¼lu

FAQFAQ  SzukajSzukaj  U¿ytkownicyU¿ytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj

Poprzedni temat «» Nastêpny temat
Wielki Tydzieñ.
Autor Wiadomo¶æ
Stefan 


Wiek: 72
Do³±czy³: 23 Mar 2008
Posty: 259
Sk±d: Ko¼le
Wys³any: 2009-04-04, 16:24   Wielki Tydzieñ.

Niedziela Palmowa – pocz±tek Wielkiego Tygodnia.

Jezus wyrusza z Jerycha przez Pustyniê Judzk±, podró¿uj±c do Jerozolimy (Mt 20,29; Mk 10,46; £k 19,1.11.28). Zbli¿aj±c siê do celu, posy³a dwóch swoich uczniów, aby w Betfage przygotowali Mu osio³ka i st±d rozpoczyna swoj± ostatni± drogê przed ¶mierci±.
O uroczystym wje¼dzie Pana Jezusa do Jerozolimy pisz± wszyscy czterej Ewangeli¶ci. Ju¿ to samo ¶wiadczy, jak wielk± rangê przywi±zuj± do tego epizodu z ¿ycia Jezusa Chrystusa.
Ko¶ció³ ¶wiêci w tym dniu tryumfalny wjazd Chrystusa do Jerozolimy, dok±d przyby³ wraz z uczniami na ¶wiêto Paschy i - jak podaje Pismo ¶wiête - witany by³ przez wielkie t³umy ludzi wo³aj±cych: Hosanna Synowi Dawidowemu, b³ogos³awiony, który idzie w Imiê Pañskie dla naszego zbawienia i rzucaj±cych na drogê, i pod kopytka osio³ka, na którym jecha³, ga³±zki oliwne i palmowe.
Wydarzenie to mia³o byæ spe³nieniem s³ów ze Starego Testamentu: Raduj siê wielce, Córo Syjonu, wo³aj rado¶nie, Córo Jeruzalem! Oto Król twój idzie do ciebie, sprawiedliwy i zwyciêski. Pokorny - jedzie na osio³ku, na o¶l±tku, ¼rebiêciu o¶licy (Za 9,9).
W liturgii Mszy ¶w. Niedzieli Palmowej czytana jest Mêka Pañska, daje to straszny kontrast temu co siê dzia³o tego dnia i temu co nast±pi³o kilka dni pó¼niej. Kontrast ten przynosi refleksjê, ¿e niestety w naszym ¿yciu czêsto bywa podobnie, wielokrotnie po chwilach uniesienia, po chwilach ciep³ego spotkania z Chrystusem przychodzi czas zapomnienia o tym prze¿yciu i zupe³ne odwrócenie siê od uznawanych wówczas warto¶ci.
Najwa¿niejsz± uroczysto¶ci± ko¶cieln± Niedzieli Palmowej s± procesje z palmami. Procesje te, jako pierwsi obchodzili, ju¿ w IV w., chrze¶cijanie jerozolimscy. Pó¼niej w V i VI w. przyjê³y siê one tak¿e w Ko¶ciele zachodnim. Sam za¶ obrzêd ¶wiêcenia ga³±zek zielonych czyli palm wielkanocnych, wprowadzono do liturgii Niedzieli Palmowej w XI w.
G³ównym atrybutem ¶wiêta s± palmy. Najczê¶ciej spotyka siê strome bukiety z ga³±zek wierzbowych z "kotkami", bukszpanu i suszonych kwiatów, albo palmy wileñskie. Maj± one kszta³t pa³ek ró¿nej wielko¶ci i grubo¶ci, a sporz±dza siê je z u³o¿onych w misterne wzory zasuszonych kwiatów ma³ych i wiêkszych. Palma jest zakoñczona kit± z farbowanych kwiatostanów rozmaitych traw. Niegdy¶ takie palmy wystêpowa³y g³ównie na Wileñszczy¼nie, a obecnie spotyka siê je w ca³ej Polsce. W okolicach Tarnowa i na Ziemi S±deckiej, w pobli¿u My¶lenic, a tak¿e na Kurpiach s± obnoszone w procesji wysokie, czêsto kilkumetrowe palmy, na których powiewaj± kolorowe wst±¿ki.
Niedziela Palmowa zwana jest w Polsce Kwietn±, Palmow±, Ró¿d¿kow±, Wierzbn±, a na ¦l±sku Palmiano ( Kwietno).
_________________

 
     
Stefan 


Wiek: 72
Do³±czy³: 23 Mar 2008
Posty: 259
Sk±d: Ko¼le
Wys³any: 2009-04-05, 17:56   

Wielki Tydzieñ - czas bezpo¶rednio poprzedzaj±cy ¦wiêta Wielkanocne - wykszta³ca³ siê w liturgii stopniowo. Pocz±tkowo sam post przed Wielkanoc± trwa³ zaledwie 3 dni. Z czasem wprowadzono okres 40-dniowego postu - i wyró¿niono Wielki Tydzieñ. Na tre¶æ wydarzeñ Wielkiego Tygodnia sk³adaj± siê triumfalny wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy w Niedzielê Palmow±, ostatnie dyskusje Chrystusa z Sanhedrynem w ¶wi±tyni, przepowiednie Chrystusa o zburzeniu Jerozolimy i o koñcu ¶wiata, Ostatnia Wieczerza i Mêka Pañska, wreszcie chwalebne Zmartwychwstanie.

W Wielki Poniedzia³ek w drodze do Jerozolimy Chrystus uczyni³ usch³ym figowe drzewo za to, ¿e nie znalaz³ na nim owocu, a tylko same li¶cie. Kiedy wszed³ na plac ¶wi±tyni i zobaczy³ tam kupców z towarami i byd³em, wypêdzi³ ich stamt±d.
W Wielki Wtorek Pan Jezus prowadzi³ najgwa³towniejsze polemiki ze starszyzn± ¿ydowsk±, które zakoñczy³ wielokrotnym "biada", rzuconym na swoich zatwardzia³ych wrogów. W wielkiej te¿ mowie eschatologicznej zapowiada ca³kowite zniszczenie Jerozolimy oraz koniec ¶wiata, jaki zamknie dzieje ludzko¶ci. Zapowie tak¿e powtórne swoje przyj¶cie na ziemiê w chwale. W przypowie¶ci o roztropnym s³udze, o m±drych i g³upich pannach i o talentach bêdzie nawo³ywa³ do czujno¶ci.
Wielka ¦roda ma bezpo¶redni ju¿ kontakt z wydarzeniami Wielkiego Czwartku i Pi±tku. Sanhedryn na tajnej naradzie postanawia za wszelk± cenê zg³adziæ Jezusa. Judasz ofiaruje Wielkiej Radzie ¯ydowskiej swoj± pomoc za srebrniki, przyrzekaj±c ¶ledziæ Chrystusa, a gdy bêdzie sam - zawiadomi o tym Sanhedryn, aby Go mo¿na by³o pojmaæ.

¯urowa ¦roda (Strzoda) -zabawa obrzêdowa, odbywaj±ca siê na ¦l±sku w Wielk± ¦rodê wieczorem. O zmierzchu ch³opcy palili ¶miecie i ga³êzie (zwane ¿urem), podpalali stare, nasycone smo³± miot³y, robi±c z nich pochodnie, i biegali z nimi po polach i miedzach krzycz±c:
¯ur pal±, buchty chwal±, co krok to snop.

Szczytem roku liturgicznego i Wielkiego Tygodnia jest ¦wiête Triduum Paschalne Mêki i Zmartwychwstania Pañskiego. Obejmuje ono liturgiê Mszy Wieczerzy Pañskiej, sprawowan± wieczorem w Wielki Czwartek, wielkopi±tkow± liturgiê Mêki Pañskiej oraz najbardziej uroczyst± i najpiêkniejsz± ze wszystkich liturgii Ko¶cio³a - Wigiliê Paschaln± sprawowan± po zapadniêciu zmroku w Wielk± Sobotê - w Wielk± Noc. Triduum koñczy siê wieczorem w Niedzielê Zmartwychwstania.
_________________

 
     
Stefan 


Wiek: 72
Do³±czy³: 23 Mar 2008
Posty: 259
Sk±d: Ko¼le
Wys³any: 2009-04-08, 18:24   

Triduum Paschalne zaczyna siê w Wielki Czwartek wieczorem. Wspominamy w tym dniu ustanowienie Eucharystii, sakramentu kap³añstwa oraz rozwa¿amy przykazanie mi³o¶ci bli¼niego, której wzór daje Chrystus.
Warunkiem owocnego prze¿ycia Triduum jest wewnêtrzne nastawienie, ¿e ¶wiêta paschalne zaczynaj± siê wieczorem w Wielki Czwartek. Warto wcze¶niej odprawiæ spowied¼, zrobiæ zakupy i porz±dki, skupiæ siê na rozwa¿aniu tajemnic wiary.
Tego dnia sprawuje siê tylko jedn± Eucharystiê – Mszê Wieczerzy Pañskiej. Wyj±tkiem s± katedry, w których rano celebruje siê Mszê Krzy¿ma. Biskup po¶wiêca wtedy oleje u¿ywane do sprawowania sakramentów (chrztu, bierzmowania, kap³añstwa, namaszczenia chorych), a kap³ani odnawiaj± swoje kap³añskie przyrzeczenia.
W czasie Mszy Wieczerzy Pañskiej ¶piewa siê uroczy¶cie „Chwa³a na wysoko¶ci”. Podczas ¶piewania tego hymnu rozbrzmiewaj± dzwony. Potem milkn± a¿ do Wigilii Paschalnej.
W odczytywanej Ewangelii ¶w. Jana (13,1–15) Chrystus wskazuje na motyw swojej ¶mierci. Podejmuje czynno¶æ symboliczn±, nies³ychanie wymown± i wstrz±saj±c± – umywa nogi Aposto³om.
Na pami±tkê tego ostatniego wydarzenia po homilii odbywa siê obrzêd tzw. mandatum (przykazanie). Kap³an umywa kilku mê¿czyznom nogi (nie musi ich byæ 12). To gest symboliczny. Ma przypominaæ, ¿e powo³aniem Ko¶cio³a jest s³u¿ba cz³owiekowi, zw³aszcza ubogiemu. Ten znak ma pobudziæ nas do przek³adania przykazania mi³o¶ci na konkretne czyny wobec bli¼nich.
Na zakoñczenie uroczysto¶ci czeka nas jeszcze je den obrzêd: przeniesienie Cia³a Chrystusa do specjalnie przygotowanej kaplicy adoracji – Ciemnicy.
Tabernakulum jest opró¿nione i otwarte, ga¶nie wieczna lampka, a o³tarz zostaje obna¿ony. Wchodzimy w czas Bo¿ej mêki...

Na ¦l±sku najpopularniejszym zwyczajem wielkoczwartowym by³o chodzenie z tzw. klekotkami, klepaczkami czy grzechotkami, czyli drewnianymi ko³atkami.
_________________

 
     
Stefan 


Wiek: 72
Do³±czy³: 23 Mar 2008
Posty: 259
Sk±d: Ko¼le
Wys³any: 2009-04-10, 11:11   

Wielki Pi±tek to dzieñ mêki i ¶mierci Chrystusa. Ko¶ció³ rozmy¶la nad mêk± swojego Pana i Oblubieñca, adoruje krzy¿, wstawia siê do Boga za zbawienie ca³ego ¶wiata. Chrze¶cijanie zachowuj± post (tylko jeden posi³ek do syta) i wstrzemiê¼liwo¶æ od pokarmów miêsnych. Wed³ug dawnej tradycji Ko¶cio³a, tego dnia nie sprawuje siê Eucharystii. W ko¶cio³ach odbywaj± siê nabo¿eñstwa Drogi Krzy¿owej.
Ciemna jutrznia
Rankiem w Wielki Pi±tek oraz w Wielk± Sobotê w wielu ko¶cio³ach odprawiane s± tzw. ciemne jutrznie, czyli modlitwy brewiarzowe o specjalnej, dostosowanej do poszczególnych dni Triduum, tre¶ci. Nazwa „ciemna jutrznia” wi±¿e siê ze starym, ale gdzieniegdzie jeszcze do dzisiaj praktykowanym zwyczajem zapalania i gaszenia ¶wiec.
Tak ten zwyczaj opisuje o. Czes³aw Gil OCD w ksi±¿ce o ¿yciu codziennym karmelitanek bosych : „Zgodnie ze starym zwyczajem, po stronie episto³y umieszczano trójk±tny ¶wiecznik (triangu³), na którym znajdowa³o siê piêtna¶cie zapalonych ¶wiec. Zapalano równie¿ sze¶æ ¶wiec na o³tarzu. Po ka¿dym psalmie kapelan lub ch³opiec zakrystyjny gasi³ jedn± ¶wiecê na ¶wieczniku, a podczas kantyku Benedictus po ka¿dym wersecie jedn± ¶wiecê na o³tarzu. Gdy zgromadzenie ¶piewa³o antyfonê Christus factus est pro nobis” ch³opiec chowa³ ostatni± ¶wiecê ze ¶wiecznika za o³tarz (to samo czyniono w chórze), nastêpowa³a zupe³na ciemno¶æ (st±d nazwa „ciemna jutrznia”), a zakonnice przez krótki czas czyni³y „grzmot” uderzaj±c brewiarzami o ³awki. Przypomina³ on trzêsienie ziemi towarzysz±ce ¶mierci Chrystusa”.

Centralnym momentem dnia jest Liturgia Mêki Pañskiej.
Liturgia zaprasza nas do rozwa¿enia biblijnego opisu mêki Pañskiej, a nastêpnie do adoracji i uczczenia krzy¿a ¶wiêtego. Wielkopi±tkowa celebracja zaczyna siê nie typowo. Kap³ani ubrani w ornaty koloru czerwonego wychodz± w milczeniu w procesji do o³tarza. Nie poprzedza ich dzwonek, nie ¶piewa siê ¿adnej pie¶ni. Po doj¶ciu do stopni o³tarza kap³ani padaj± na twarz (tzw. prostracja). To mocny i emocjonalnie wymowny gest najwiêkszego uni¿enia przed tajemnic±, któr± mamy rozwa¿aæ. Wszyscy obecni w ko¶ciele klêkaj±. Wobec zbawczej ¶mierci Jezusa wszelkie s³owa s± nieodpowiednie. Cisza mówi znacznie wiêcej. Chwilê pó¼niej, po krótkiej modlitwie kap³ana, rozpoczyna siê Liturgia S³owa.
Nastêpnie rozpoczyna siê druga czê¶æ liturgii – adoracja krzy¿a.
Kap³an bierze zas³oniêty krzy¿, ods³ania górn± jego czê¶æ i ¶piewa: „Oto drzewo krzy¿a, na którym zawis³o Zbawienie ¶wiata”. Wszyscy odpowiadaj±: „Pójd¼my z pok³onem” i padaj± na kolana. Po chwili ciszy kap³an ods³ania kolejn± czê¶æ krzy¿a, powtarzaj±c te same s³owa. Za trzecim razem ukazuje ca³y krzy¿.
Oddanie czci krzy¿owi powinno staæ siê bardzo osobistym aktem dla ka¿dego z nas. Do krzy¿a podchodz± w procesji kap³ani, us³uguj±cy i wierni (w naszej parafii tylko mê¿czy¼ni, a kobiety czyni± to po zakoñczeniu Liturgii). Sk³adaj± poca³unek lub innym gestem wyra¿a j± swoj± cze¶æ.
Po adoracji krzy¿a przychodzi czas Komunii. Nie ma przeistoczenia. Odmawia siê modlitwê „Ojcze nasz” i rozdaje siê hostie konsekrowane poprzedniego dnia. Liturgiê koñczy przeniesienie Naj¶wiêtszego Sakramentu do kaplicy, zwanej Bo¿ym Grobem. To polska tradycja. Monstrancja jest przykryta bia³ym welonem na pami±tkê ca³unu, którym spowito martwe cia³o Jezusa. Przez ten wieczór i dzieñ nastêpny bêdziemy Go adorowali. Wielu z nas przyjdzie tak¿e uca³owaæ krzy¿.
_________________

 
     
Go¶æ

Wys³any: 2009-04-10, 13:44   

Stefanie ma³e sprostowanie do tego co powy¿ej napisa³e¶ - otó¿ podobnie jak w ubieg³ym roku i w tym wierni bêd± mogli uca³owaæ krzy¿ po skoñczonej liturgii. Powodowane jest to tym i¿ jest wielka liczba chêtnych (i to dobrze) a liturgia nie dopuszcza u¿ywania wiêcej ni¿ jednego krzy¿a. To co by³o dot±d - 3 krzy¿e - to troszeczkê nadu¿ycie. W zwi±zku z wprowadzeniem w ¿ycie tych przepisów uca³owania krzy¿a podczas liturgii dokonaj± kap³ani i liturgiczna s³u¿ba o³tarza. Po za tym nikt nas nie pos±dzi o dyskryminacjê - to ostatnie to oczywi¶cie ¿arcik. Pozrdawiam i ¿yczê owocnego prze¿ycia liturgii i zachêcam do adoracji Jezusa w Bo¿ym Grobie.
 
     
Ks. Krzysztof 

Wiek: 42
Do³±czy³: 23 Mar 2008
Posty: 108
Wys³any: 2009-04-10, 13:45   

To sprostowanie napisa³em oczywi¶cie ja ale chyba wcze¶niej mnie wylogowa³o - przepraszam.
 
     
Stefan 


Wiek: 72
Do³±czy³: 23 Mar 2008
Posty: 259
Sk±d: Ko¼le
Wys³any: 2009-04-10, 15:53   

Bóg zap³aæ za sprostowanie. Oczywi¶cie tak by³o z adoracj± krzy¿a w naszej parafii wcze¶niej, a o adoracji trzech krzy¿y nawet nie s³ysza³em.
Dziêki postowi Ksiêdza wiem, ¿e kto¶ czyta te moje wypocone gryzmo³y. :oops: :lol:
_________________

 
     
Stefan 


Wiek: 72
Do³±czy³: 23 Mar 2008
Posty: 259
Sk±d: Ko¼le
Wys³any: 2009-04-10, 22:25   

Wielka Sobota to dzieñ trwania przy Grobie Pañskim w postawie rozwa¿ania ¶mierci Jezusa oraz Jego zst±pienia do otch³ani. To dzieñ ciszy. Przez modlitwê i post oczekujemy na zmartwychwstanie Pana. Ko¶ció³ powstrzymuje siê zupe³nie od sprawowania sakramentów. Komunii ¶w. mo¿na udzielaæ tylko umieraj±cym. Niestety to, co siê dzieje w Polsce w wielu ko¶cio³ach, jest zaprzeczeniem sensu Wielkiej Soboty. Dzieñ ciszy sta³ siê dniem najwiêkszego ha³asu w ko¶ciele: ¶wiêcenie pokarmów, „ogl±danie Grobu Pañskiego” i spowied¼ na ostatni moment. To wszystko powoduje zgie³k wiêkszy ni¿ w inne dni roku. Szansa na modlitwê w ciszy jest chyba tylko rano.
Ko¶ció³ zachêca, aby powstrzymaæ siê od spo¿ywania pokarmów miêsnych. Pierwszym motywem nawiedzenia ko¶cio³a powinna byæ adoracja Jezusa w Bo¿ym Grobie. ¦wiêcenie pokarmów na stó³ wielkanocny jest piêknym obyczajem, ale jednak drugorzêdnym. Do po¶wiêcenia przynosimy chleb, jajka (symbol ¿ycia), wêdliny, symbolicznego baranka, sól. Nie za pomnijmy przygotowaæ ¶wiece na liturgiê Wigilii Paschalnej.
Wigilia Paschalna rozpoczyna ¶wiêtowanie Zmartwychwstania Pana Jezusa. Jest centralnym momentem Triduum Paschalnego. Jest najwa¿niejsz± i najpiêkniejsz± celebracj± w ca³ym Roku Liturgicznym.
Liturgia Wigilii Paschalnej jest celebrowaniem tajemnicy nowego ¿ycia, które przynosi zmartwychwsta³y Chrystus. Sk³ada siê z czterech czê¶ci. Ka¿da z nich koncentruje siê na innym symbolu nowego ¿ycia: ¶wietle, s³owie, wodzie i uczcie.
1.Liturgia ¶wiat³a : Rozpoczyna siê przed ko¶cio³em. Do rozpalonego ogniska podchodz± kap³ani i s³u¿ba liturgiczna. Po s³owach pozdrowienia i zachêty nastêpuje po¶wiêcenie ognia. Nastêpnie celebrans po¶wiêca nowy pascha³. Kre¶li na nim znak krzy¿a, litery Alfa i Omega oraz cyfry bie¿±cego roku, a potem umieszcza w nim piêæ symbolicznych gwo¼dzi, przypominaj±cych piêæ ran Chrystusa. Nastêpnie kap³an zapala ¶wiecê paschaln± od po¶wiêconego ognia.
Procesja wyrusza do ko¶cio³a. Na jej czele idzie diakon nios±cy zapalony pascha³. W ko¶ciele panuj± ciemno¶ci. Jedynym ¼ród³em ¶wiat³a jest pascha³. Celebrans w progu ¶wi±tyni ¶piewa: „¦wiat³o Chrystusa”, a wszyscy odpowiadamy: „Bogu niech bêd± dziêki”. Czyni to powtórnie w ¶rodku nawy ¶wi±tyni i trzeci raz przy o³tarzu. Wierni odpalaj± swoje ¶wiece od ognia pascha³u. Kiedy procesja dochodzi do o³tarza, zapalaj± siê wszystkie ¶wiat³a w ko¶ciele.
Symbolikê ¶wiat³a wyja¶nia ¶piewane teraz Orêdzie Wielkanocne, tzw. Exsultet (ozn. weselcie siê). Orêdzie paschalne lub Orêdzie Wielkanocne jest staro¿ytn± pie¶ni±, przypisywan± ¶w. Ambro¿emu w obecnej formie znan± od VII wieku.
2.Liturgia S³owa : Jest bardzo rozbudowana. Mo¿e siê sk³adaæ a¿ z dziewiêciu czytañ. Pokazu j± one ca³± historiê zbawienia: od pocz±tku ¶wiata, poprzez wyprowadzenie narodu wybranego z Egiptu, a¿ do czasu, gdy Jednorodzony Bo¿y Syn sta³ siê Barankiem, by zbawiæ grzechy ¶wiata, a zabity za nasze grzechy, trzeciego dnia powsta³ z martwych.
Po ostatnim czytaniu ze Starego Testamentu zapala siê ¶wiece o³tarzowe, ¶piewa siê hymn ”Chwa³a na wysoko¶ci” przy akompaniamencie dzwonów.
3. Liturgia chrzcielna : W staro¿ytno¶ci tylko w tym dniu i w tym momencie udzielano chrztu ¶wiêtego. Struktura ca³ej Wigilii Paschalnej ma jako centrum chrzest.
Liturgia chrzcielna rozpoczyna siê od¶piewaniem Litanii do Wszystkich ¦wiêtych. U¶wiadamiamy sobie, ¿e przez chrzest zostali¶my powo³ani do ¶wiêto¶ci. Po litanii nastêpuje b³ogos³awieñstwo wody chrzcielnej. W d³u¿szej modlitwie kap³an wyja¶nia symbolikê wody. Podczas ¶piewu tej modlitwy pascha³ zostaje zanurzony w wodzie chrzcielnej. Nastêpuje odnowienie przyrzeczeñ chrzcielnych, co wierni czyni± z zapalonymi ¶wiecami. Pokropienie wod± ¶wiêcon± przypomina nasz chrzest.
4. Liturgia Eucharystyczna, czyli Msza ¶w. rezurekcyjna : Jako ¶wiêci i umi³owani przez Boga przystêpujemy do kolejnej czê¶ci celebracji – Liturgii Eucharystycznej.
Msza Wigilii Paschalnej jest matk± wszystkich Mszy ¶wiêtych. Jest najwa¿niejsz± Eucharysti± w ca³ym roku. Wraz ze Zmartwychwsta³ym spo¿ywamy posi³ek bêd±cy zapowiedzi± wiecznej uczty.
Na zakoñczenie Eucharystii ma miejsce procesja rezurekcyjna. Chrze¶cijanie ca³emu ¶wiatu og³aszaj± radosn± wie¶æ: otrzyjcie ³zy, ¶mierci zosta³a zadana ¶mieræ.
Zgodnie z polsk± tradycj±, procesja mo¿e odbywaæ siê w niedzielny poranek przed pierwsz± Msz± ¶wiêt±.
Triduum Paschalne koñczy siê nieszporami w Niedzielê Wielkanocn±.

Wielka Sobota od ¶redniowiecza by³a dniem ¶wiêcenia potraw wielkanocnych. ¦wiêcenie obywa³o siê z regu³y w ko¶ciele po porannym nabo¿eñstwie. W sk³ad ¶wiêconego wchodzi³y obowi±zkowo jaja (w postaci kolorowych pisanek, kraszanek), baranek z ciasta, chleb, sól, ser, mas³o, chrzan, szynka, kie³basy i ciasta.
_________________

 
     
Wy¶wietl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie mo¿esz pisaæ nowych tematów
Nie mo¿esz odpowiadaæ w tematach
Nie mo¿esz zmieniaæ swoich postów
Nie mo¿esz usuwaæ swoich postów
Nie mo¿esz g³osowaæ w ankietach
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group